چند نکته در خصوص استفاده از آی پی ثابت در شبکه خانگی

استفاده از آی پی ثابت در شبکه خانگی کمتر از سازمان‌ها و شرکت‌ها رایج است. دسترسی به این آی پی و ست کردن آن در شبکه هم کار نسبتا سختی است و در برخی موارد به دانش تخصصی نیاز دارد. در ادامه با آی پی ثابت شاپ همراه باشید.

همانطور که گفتیم استفاده از آی پی ثابت در خانه چندان رایج نیست اما خب غیر ممکن هم نیست. اگر قصد دارید در شبکه خانگی و یا شبکه داخلی خود از آی پی استاتیک استفاده کنید باید این آی‌پی‌ها را از بازه‌ی IP Private انتخاب کنید که توسط پروتکل استاندارد اینترنت مشخص‌شده است.

• ۱۰٫۰٫۰٫۰–۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵
• ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰–۱۷۲٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵
• ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۰–۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵

در این بازه تعداد زیادی آی پی وجود دارد اما تمام آنها را نمی توانید انتخاب کنید. برای انتخاب یک آی پی مناسب بر اساس دستورالعمل زیر اقدام کنید.

• از آی پی هایی که عدد یا همان اکتاو آخر آن ها ۰ یا ۲۵۵ است، استفاده نکنید. این آی پی ها توسط پروتکل های شبکه رزرو شده اند.
• آی پی هایی که در انتهای یک بازه قرار دارد را هم انتخاب نکنید. چرا که این آی پی ها عموما به روترها اختصاص پیدا میکنند. همچنین اولین گزینه هایی هستند که توسط هکرها مورد حمله قرار می گیرند.
• از آی پی هایی که خارج از محدوده هستند، استفاده نکنید. برای اینکه محدوده آی پی در تمام شبکه ها در دسترس باشند، باید subnet mask به‌صورت ۲۵۵٫۰٫۰٫۰ روی همه دستگاه‌ها تنظیم شود.

برای اینکه بتوانید از آی پی استاتیک استفاده کنید، باید برخی از تنظمیات را دستی انجام دهید. برای انجام این تنظیمات می توانید آموزش هایی که در سایت قرار دادیم را مطالعه کنید.

تنظیم ای پی استاتیک در ویندوز ویستا

تنظیمات آی پی استاتیک روی ویندوز ۱۰، ۷ و ۸

تنظیم آی پی ثابت برای دوربین مدار بسته

آموزش تنظیم آی پی ثابت در روتر تندا

چند نکته در خصوص استفاده از آی پی ثابت در شبکه خانگی

همچنین در ادامه برخی از کلیدی ترین نکاتی که برای استفاده از آی پی ثابت در شبکه خانگی باید بدانید را عنوان می کنیم.

۱-اولین نکته این است که باید از وضعیت «استخر آی‌پی» (IP pool) که توسط روتر ارائه شده است، آگاه شوید. روتر شما یک استخر کلی و یک استخر اختصاصی رزرو شده برای DHCP دارد. استخر کلی که برای روترهای خانگی در نظر گرفته می‌شود عموما از ۱۰٫۰٫۰٫۰ تا ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ یا ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۰ تا ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵ است. در همین محدوده یک استخر کوچک‌تر برای سرور DHCP رزرو می‌شود که عموما شامل ۲۵۲ نشانی در یک بازه مانند ۱۰٫۰٫۰٫۲ تا ۱۰٫۰٫۰٫۲۵۴ می‌باشد. وقتی با استخر کلی اشنا شدید، می‌تواند به کمک قانون‌های کلی، زیرنشانی‌های آی پی استاتیک را تنظیم کنید.

۲-از نشانی‌هایی که به ۰ یا ۲۵۵ ختم می‌شود را تخصیص نکنید. چرا که این نشانی‌ها عموما برای پروتکل‌های شبکه رزرو می شوند. به همین دلیل در نکته بالا گفتیم که استخر DHCP به عدد ۲۵۴ ختم می‌شود.

۳-هرگز یک نشانی را روی اولین عدد یعنی ۱۰٫۰٫۰٫۱  تخصیص نکنید. چرا که نشانی اول همیشه برای خود روتر تخصیص می‌شود. حتی اگر نشانی روتر به دلایل امنیتی تغییر کرده باشد، باز هم بهتر است که نشانی اول را فراموش کنید.

۴-هیچ وقت یک نشانی را خارج از استخر کلی نشانی های آی پی خصوصی انتساب ندهید. یعنی در صورتی که استخر شما در بازه ۱۰٫۰٫۰٫۰ تا ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ قرار دارد، هر نشانی آی پی که تخصیص می‌یابد، با در نظر گرفتن دو قانون قبلی باید در همین بازه مشخص شود. با توجه به اینکه چیزی نزدیک به ۱۷ میلیون نشانی در این بازه قرار می‌گیرد، مشخص است که نیازی به تخصیص کردن یک آی پی در خارج از این بازه ندارید.

۵-بعضی افراد ترجیح می‌دهند که نشانی‌های آی پی استاتیک کاملا خارج از بازه نشانی‌های DHCP یعنی ۱۰٫۰٫۰٫۲ تا ۱۰٫۰٫۰٫۲۵۴ باشد. اما این کار لازم نیست. همچنین بعید است که یک کاربر خانگی همزمان به بیش از ۲۵۲ نشانی آی پی نیازی داشته باشد. تخصیص کردن آی پی از این بازه بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید.